Το να μελετήσει κανείς την ιστορία του πληθυσμού και την ιστορία των οικισμών της Ελλάδας του 19ου αιώνα αποτελεί ακόμη μια δύσκολη απόπειρα. Πράγματι, οι πηγές εντοπίζονται με δυσκολία: είτε έχουν οριστικά χαθεί είτε είναι κρυμμένες και πρέπει να ανευρεθούν. Ο ιστορικός, προκειμένου να γνωρίσει την ιστορία του πληθυσμού, της οικογένειας και της συγγένειας ή τις δημογραφικές και τις κοινωνικές συμπεριφορές, αναδεύει πηγές, όπως το δημοτολόγιο, το ληξιαρχείο ή τους ονομαστικούς καταλόγους των απογραφών του πληθυσμού. 

Περιεχόμενα