Βασίλης Σκουντής
Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Ιστορίας, 2019
Τύπος: Διατριβές

Αντικείμενο της διατριβής αποτέλεσε η ασκηθείσα κρατική πολιτική στη ναυτική εργασία και στην εμπορική ναυτιλία κατά το μεσοπόλεμο. Αναλύθηκαν οι επιπτώσεις της, το ιδεολογικό υπόβαθρο και τα συστήματα αξιών που κυριάρχησαν στη διαμόρφωση και στην εφαρμογή της καθώς κι ο ρόλος των εμπλεκομένων μερών και κυρίως των εφοπλιστών και των ναυτικών. Το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στη μελέτη των στοιχείων, που αφορούσαν στην προσαρμογή της ναυτικής εργασίας στις ομόχρονες διεθνείς, κατά μείζονα λόγο, συνθήκες της εμπορικής ναυτιλίας και δευτερευόντως της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

    Η ανάδειξη του ρόλου των πολιτικών, που άσκησε το ελληνικό κράτος στην εμπορική ναυτιλία κι ιδίως στη ναυτική εργασία, αναδύθηκε σε πρώτιστο στόχο. Δεδομένης της εντυπωσιακής αύξησης του ελληνικού εμπορικού στόλου στο μεσοπόλεμο, διερευνήθηκε εάν και κατά πόσο οι  ακολουθούμενες πολιτικές στη ναυτική εργασία ήταν προσανατολισμένες στην αύξηση του εμπορικού στόλου ή και στην προστασία της ναυτικής εργασίας. 

    Εξετάστηκαν τα συμφέροντα που εξυπηρέτησε η κρατική πολιτική στο χώρο της ναυτικής εργασίας, οι παράγοντες που κατά καιρούς συνέβαλαν στη διαμόρφωσή της, το περιεχόμενό της, οι φορείς κι ο τρόπος με τον οποίο χαράχθηκε και υλοποιήθηκε. Εξαιτίας και του διεθνούς χαρακτήρα της εμπορικής ναυτιλίας, ανιχνεύθηκε ο ρόλος που διαδραμάτισε η άσκηση της  ελληνικής  εξωτερικής πολιτικής στη ναυτική εργασία κι αντίστροφα.

    Επιχειρήθηκε ακόμη ο εντοπισμός των συνεπειών της εφαρμοσθείσας πολιτικής στην ελληνική οικονομία και κοινωνία καθώς και των αντιθέσεων, του ψόγου ή  της υπεράσπισης που προκάλεσε εντός αλλά κι εκτός του κλάδου. Και τέλος εάν συμβάδισε, ξεπέρασε ή έμεινε πίσω από τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες και απαιτήσεις της εποχής σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

    Με βάση τα συμπεράσματα της έρευνας που πραγματοποιήθηκε, μπορούμε να υποστηρίξουμε με βεβαιότητα πως οι ρυθμίσεις στο χώρο της ναυτικής εργασίας κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου ήταν τις περισσότερες φορές εύστοχες κι αναγκαίες. Σε κάθε περίπτωση απεδείχθη πως ήταν προτιμότερη η λήψη των μέτρων από την απάθεια ή την αποχή. Η πλειοψηφία μάλιστα των μέτρων είχε εκσυγχρονιστικό και ανανεωτικό χαρακτήρα και δημιούργησαν ένα συνεκτικό και ολοκληρωμένο σύστημα της ναυτικής εργασίας, το οποίο έδενε αρμονικά με το ευρύτερο πλαίσιο της εμπορικής ναυτιλίας.  Τίποτα πλέον δεν φαίνεται τόσο τυχαίο στην ελληνική εμπορική ναυτιλία. Αν κατόρθωσε να επιβιώσει μετά την καταστροφή του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, να αναπτυχθεί και να κυριαρχήσει στον παγκόσμιο στίβο των θαλάσσιων μεταφορών, το οφείλει και στις ρυθμίσεις για τη ναυτική εργασία οι οποίες εισήχθησαν στο μεσοπόλεμο.

Επιβλέπουσα καθηγήτρια: Τζελίνα Χαρλαύτη